Kratka istorija vina
Vino se slobodno može smatrati najstarijim proizvodom čovečanstva. Po nekim neproverenim izvorima prvi tragovi vinarstva datiraju još iz 6000 godine pre nove ere iz Gruzije. Vinarstvo se od tih momenata rapidno širi i zauzima sve veće teritorije i tako vino postaje najvažnije piće kraljeva Mesopotamije i Egipta. U Egiptu se prvi put pominju i vinske etikete sa natpisom koji govori o geografskom poreklu. Taj podatak nam govori o tome da su i stari Egipćani shvatali kolika je uloga podnevlja na dalji razvoj i stil vina. Nakon Egipta vino se širi prvo na staru Grčku gde prvi put dobija i svog boga Dionisa, što nam daje sliku o značaju koji su vinu pridavali Stari Grci. Grci su sa osvajanjem apeninskog poluostrva na njega preneli i vinsku kulturu a samu zemlju nazvali Enotrija.
Veliki uticaj na širenje vinske kulture u svetu, a posebno na začeće vinograda u Francuskoj, imali su Stari Rimljani koji su pored fantastičnog razvoja vinarstva u Rimu, vino predstavili i u danas poznatim regijama poput Burgundije, Bordoa, Šampanje, Loare, Rone, Mozel i Rajne.
Sa svojim razvojem vinarstvo dobija sve veći značaj u višim slojevima stanovništva i postaje piće vlastele. Glavnu ulogu u razvoju vinarstva već od 400 godine naše ere preuzima crkva i monaški redovi koji se od tog vremena brinu kako o vinogradima tako i o stvaranju vina. Vino na taj način dobija i religiozni značaj i sve više se upotrebljava i u religioznim obredima. Jedini region koji u to vreme nije bio pod uticajem crkve je bio Bordo koji se već od sredine XII veka bavio komercijalnom stranom vinarstva i obskrbljivao žedno Britansko kraljevstvo “Potocima Klareta” kako su Britanci nazivali crveno vino Bordoa.
Najveći razvoj vino doživljava u XVI i XVII veku kada se dešavaju neke prekretnice u proizvodnji i čuvanju vina. Tako je veliki pronalazak Engleza Dygbija iz 1622. godine, koji je svetu podario staklenu flašu u mnogome promenio tok vinske istorije. Do tog vremena vino se uglavnom čuvalo u buradima, krčazima, koži i raznim sličnim sudovima koji nisu bili u stanju da sačuvaju vino na duže staze.
Pronalazak flaše kao i uvođenje sumporisanja sudova u vinarstvo 1700. godine menja tu sliku i vina počinju da žive duže i da u toku svog sazrevanja menjaju svojstva i dobijaju takozvani “buke”.
Još jedan veliki pronalazak tog vremena određuje tok i pravac vinarstva i trendova u vinu. Benediktanski sveštenik Dom Perignon početkom XVIII veka dobija po prvi put mehuriće u boci i tako pravi jedno sasvim novo poglavlje u istoriji, stavljajući Šampanju na posebno mesto.
